Temat tylnej belki, montowanej w samochodach francuskich, oraz związanych z nią awarii, sposobów bezpiecznej eksploatacji i konserwacji jest tematem bardzo obszernym, dogłębnie analizowanym przez zawodowych mechaników samochodowych i prywatnych użytkowników samochodów Peugeot, Renault i Citroen. Tylna belka funkcjonuje w środowisku w dwojakim znaczeniu – teoretycznie jest to jeden z elementów tylnego zawieszenia, jednak użytkownicy samochodów w nią wyposażonych używają tego określenia także w znaczeniu całego układu tylnego zawieszenia – wliczając wahacze i drążki skrętne. Element faktycznie będący belką łączącą pozostałe elementy nazywa się ?poprzecznicą?, ze względu na jego konstrukcję wyróżniamy samochody, w których belka zakończona jest z obydwu stron tak zwanymi ?czopami?, które przytwierdzone są na stałe. Na czopy nasuwa się w tym przypadku wahacze z łożyskami igiełkowymi wewnątrz. W drugim wariancie łożyska te znajdują się w poprzecznicy, zaś czopy dla odmiany umiejscowione są w wahaczach, przy czym całość składa się podobnie jak w pierwszym wariancie. A tutaj pokazane mamy co możemy zrobić z tylną belką. Peugeot 206, jeden z najpopularniejszych samochodów koncernu PSA z przełomu wieków, posiada także zawieszenie zbudowane w oparciu o tylną belkę w pierwszym wariancie, czyli z łożyskami igiełkowymi wewnątrz wahaczy. Cechą charakterystyczną ?dwieścieszóstki? jest niemożność dopasowania do niej belki z innego modelu, w przeciwieństwie do większości aut francuskich, w których istnieje w tym zakresie spora dowolność. Opinie dotyczące tej konstrukcji obiegają internet, a są one niezwykle zróżnicowane – od skrajnej krytyki (głównymi argumentami są tutaj awaryjność i delikatność), do słów zachwytu (między innymi łatwość montażu, czy dostępność zamienników). Kilku jednak spośród argumentów ciężko zaprzeczyć… Po pierwsze tylna belka jest niezwykle łatwa w obsłudze; każdy minimalnie zaawansowany kierowca jest w stanie rozebrać ją na części i złożyć z powrotem, zwłaszcza z pomocą licznych instrukcji i tutoriali publikowanych w sieci. W praktyce wystarczy odkręcić koła i hamulce, a następnie cztery śruby, by zdemontować cały element. Po drugie, możliwość demontażu na poszczególne elementy umożliwia zlokalizowanie i wymianę jedynie uszkodzonych fragmentów zawieszenia, bez potrzeby inwazyjnej i kosztownej operacji. Po trzecie, manipulując ustawieniami wahaczy i drążków skrętnych możemy łatwo modyfikować nastawy zawieszenia a przez to regulować jego sztywność według indywidualnych potrzeb i upodobań. Także zastosowanie w konstrukcji łożysk igiełkowych wpływa pozytywnie na komfort jazdy (co w połączeniu ze sztywnością poprzecznej belki daje charakterystyczne, francuskie odczucie jazdy na ?kanapie?), oraz wytrzymałość elementu. Niestety, tylna belka Peugeot 206 ma także wady, których nie da się pominąć. Mnogość elementów sprawia, że za każdym razem w trosce o bezpieczeństwo i zużycie układu trzeba bardzo uważać przy jego składaniu, wliczając w to regulację wysokości każdej strony z osobna – tradycyjne zawieszenie nie wymaga żadnej dodatkowej regulacji. W samochodach skonstruowanych w oparciu o tylną belkę amortyzatory krótkie ustawione są pod kątem co wyklucza stosowanie tanich zamienników, które bywają wykrzywione już przy montażu. Z kolei łożyska igiełkowe, jeszcze przed chwilą chwalone za podwyższanie komfortu jazdy, nie są zbyt odporne na korozję, podobnie jak sama belka. Budowa tego typu zawieszenia jest dość skomplikowana. Jego głównym elementem, i zarazem elementem nośnym jest poprzecznica, czyli okrągła rura pusta w środku, z zamontowanymi na końcu czopami. Na nich znajdują się wsporniki mocujące belkę do podwozia, jednak aby wyeliminować nadmierne drgania, pomiędzy belką a nadwoziem umiejscowione są specjalne poduszki gumowe. Wsporniki spełniają także inną funkcję – montuje się do nich drążki skrętne przy pomocy wieloklinu. Drugi koniec drążka skrętnego łączy się z wahaczem. W wahaczu montowane są igiełkowe łożyska, oraz ośkę koła wraz z piastą lub bębnem, a sam wahacz wsuwa się na czopy wieńczące poprzecznicę. Drążki skrętne nie tylko resorują zawieszenie, ale także spinają wahacze z poprzecznicą, zapobiegając ich zsunięciu. Większość egzemplarzy Peugeota 206 posiada także dodatkowy element stabilizujący – drążek skrętny, który umiejscowiony jest wewnątrz poprzecznicy i przykręcony do wahaczy. Zużycie tylnej belki, lub jednego z jej elementów mogą sygnalizować następujące objawy; trzeszczenie, stuki i piski z tyłu auta, intensyfikujące się zwłaszcza podczas pokonywania nierówności, charakterystyczne w starych Citroenach i Peugeotach przechylenie tylnych kół górną częścią ku środkowi w kształt litery ?A?, zauważalne luzy na wahaczu, a w skrajnych przypadkach nawet otarcia wewnątrz nadkoli, świadczące o znacznym pochyleniu kół. Jeśli jeden z powyższych symptomów występuje w naszej ?dwieścieszóstce? warto umieścić ją na podnośniku i przyjrzeć się tylnej belce, względnie rozmontować ją na części i dokładnie zanalizować stan każdej z nich. Najczęściej okazuje się, że nie jest konieczna wymiana całego układu, a jedynie jednego z elementów, lub regeneracja tylnej belki, którą to usługę oferuje wiele serwisów i stacji obsługi, specjalizujących się w naprawie pojazdów francuskich. Zobacz też bardzo szeroki i wnikliwy opis tylnej belki Peugeota 206 na forum wykonany przez jednego z forumowiczów, który prywatnie jest właścicielem jednego z najbardziej znanych warsztatów tylnej belki.